♥♥ အတုယူစရာ ပံုျပင္မ်ား(၁) ♥♥

(၁) အေတြ႔အၾကံဳက ရေသာ အသိ

ျခေသၤရယ္ ၊ျမည္းရယ္ ၊ေျမေခြးရယ္ မိတ္ေဆြျဖစ္ၾကျပီး အစာရွာထြက္ခဲ့ၾကသတဲ့ ။
အမဲတစ္ေကာင္ကိုရတဲ့အခါ ျခေသၤ့က ျမည္းကို ေ၀စုခြဲဖို႔ေျပာတယ္ ။
ျမည္းဟာ အမဲေကာင္ကို သံုးပံု အညီအမွ် ခြဲလိုက္တယ္ ။
ျပီးေတာ့မွ ျခေသၤ့ ကို တစ္ပံုယူေစလိုက္တယ္ ။
ျခေသၤ့ဟာ ျမည္းကိုစိတ္ဆိုးသြားျပီး ကိုက္စားပစ္လုိက္ပါေရာ။
ေနာက္ေျမေခြးကို ခြဲခိုင္းျပန္တယ္ ။
ေျမေခြးဟာ ေ၀စုအားလံုးကို တစ္ပံုတည္း ပံုလိုက္တယ္ ။
သူ႔အတြက္ အၾကြင္းအက်န္နည္းနည္းပဲ ခ်န္ထားတာေပါ့ ။ျပီးေတာ့မွ
ျခေသၤ့ကို ယူေစလိုက္တယ္ ။ျခေသၤ့က သေဘာက်သြားတာေပါ့ ။
ျခေသၤ့က သည္လိုေ၀စုခြဲပံုကို ဘယ္သူ သင္ေပးတာလဲ လို႔ ေျမေခြးကို
ေမးလိုက္တာေပါ့ ။
" ျမည္းရဲ႔ အျဖစ္ကို ၾကည္႔ျပီး သိတာပါ " လို႔ေျမေခြးကေျပာလိုက္တယ္ ။

(အျခားသူေတြ ေဘးဒုကၡေတြ႔ပံုကို ၾကည္႔ျပီး ကိုယ္က သင္ခန္းစာယူတတ္ရတယ္။ )

(၂) ျခေသၤ့ ရဲ႔ ေျပာဆိုခ်က္

တစ္ခါတုန္းက ျခေသၤ့ တစ္ေကာင္နဲ႔ လူတစ္ေယာက္ ခရီးအတူထြက္လာၾကတယ္ ။
ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဟာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ၾကြား၀ါေျပာဆိုရင္း လာခဲ့တာေပါ့ ။
ျခေသၤ့ကို လူက ဓါးနဲ႔ ထိုးသတ္ေနတဲ့ ပံုကို ထုထားတဲ့ ေက်ာက္ရုပ္ထုကို လမ္းမွာေတြ႔တယ္ ။
ဒီအခါမွာ လူက ေက်ာက္ရုပ္ ဆီလက္ညိွုးထိုးျပရင္း
" ေတြ႔တယ္မလား လူေတြဟာ မင္းတို႔ျခေသၤ့ေတြထက္ သန္စြမ္းတယ္ " လို႔ေျပာလိုက္တယ္ ။
ျခေသၤ့က ျပံဳးလိုက္တာေပါ့ကြယ္ ။ ျပီးေတာ့ . . . . .
" ျခေသၤ့ေတြသာ ပန္းပုပညာကို တတ္မယ္ဆိုရင္ လူကိုျခေသၤ့ ကကိုက္စားေနပံုလည္း ခင္ဗ်ားေတြ႔ရလိမ့္မယ္ "
လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။

(လုပ္ခြင့္သာတဲ့လူသာ လုပ္ခြင့္သာသလို လုပ္တတ္ၾကတာ ေလာကဓမၼတာပါပဲ ။)

 (၃) ပိရိေအာင္ မညာတတ္သူ

ေလွသေဘာၤေတြနဲ႔ ခရီးသြားသူတို႔ဟာေခြးေတြေမ်ာက္ေတြကို ေခၚသြားေလ့ရွိတယ္ ။
ၾကာရွည္လွတဲ့ ေရလမ္းခရီး တစ္ေလွ်ာက္မ်ာ အပ်င္းေျဖအခ်ိန္ကုန္လြန္ေစဖို႔တဲ့ ။
ခရီးသြားတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေမ်ာက္ကုိေခၚခဲ့တယ္ ။
အာတိတ္ကမ္းေျခမွာရွိတဲ့ ဆူနီအမ္ အငူက ထြက္လာရင္ပဲ ျပင္းထန္တဲ့မုန္တိုင္းၾကီးက်ပါေလေရာ။
မုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ေလွလည္း ေမွာက္သါားတယ္ ။
ဒီေတာ့ လူေတြေရထဲက်ကုန္တယ္ ။ခုနကေမ်ာက္လည္းက်သြားတာေပါ့ ။ သူတို႔ ဟာတြယ္စရာတစ္ခုကိုဖက္ျပီး ပင္လယ္ထဲ
ေမ်ာေနတာေပါ့ ။ လင္းပိုင္ငါးဟာ ေမ်ာက္ကို လူထင္မွတ္ျပီး သူ႔ေက်ာေပၚတင္ကာ ကမ္းဆီကယ္ဆယ္သြားတယ္။
ေအသင္ျပည္ ဆိပ္ကမ္းျမိဳ႔ျဖစ္တဲ့ ပိုင္ရီအပ္စစ္ ကိုလည္း ေရာက္ေရာ လင္းပိုင္ငါးက
 " ခင္ဗ်ားဟာ ေအသင္ျပည္သားလား " လို႔ေမးပါတယ္။
ေမ်ာက္ကလည္း ဟုတ္ပါတယ္ လို႔ျပန္ေျဖလိုက္တယ္ ။ဒါတင္မက ဘူး ကၽြန္ေတာ့္ မိဘေတြ ဟာေအသင္ျပည္မွာ
အလြန္ထင္ရွားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပါ လို႔ ထပ္ေျပာလိုက္ေသးတယ္ ။
" ပိုင္ရီအပ္စ္ ကိုသိပါသလား " လို႔ေမးတယ္ ။ေမ်ာက္က ပိုင္ရီအပ္စ္ဆိုတာ လူနာမည္ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ထင္ေနတာကိုး ။
ဒါေၾကာင့္ ပိုင္ရီအပ္စ္ကို ေကာင္းေကာင္းသိတဲ့ အေၾကာင္း၊ ပိုင္ရီအပ္စ္ဟာ သူ႔မိတ္ေဆြျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာဆိုတာေပါ့ ။
သူလိမ္ညာေနမွန္း လင္းပိုင္က သိသြားျပိး စိတ္အေတာ္ဆိုးသြားတယ္ ။
သူ႔ကိုလည္း ေက်ာေပၚက ခါခ်ပစ္လိုက္တာေပါ့ ။ ဒီလိုနဲ႔ေမ်ာက္ ဟာ ေရနစ္ေသဆံုးသြားပါတယ္ ။

(လူေတြဟာ မိမိကိုယ္တိုင္ မသိမကၽြမ္းတဲ့ ကိစၥကို အျခားသူေတြ ယံုၾကည္မယ္ထင္ျပီး ပံုျပင္ထဲကေမ်ာက္လိုပဲျဖီးတတ္သူ ေတြအမ်ားၾကီးပါ )

ဦးခင္ေမာင္ၾကီး(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)

အီစြတ္ ပံုျပင္ေပါင္းခ်ဳပ္ မွ

ျပန္လည္တင္ျပပါသည္ . . . .

ဆတ္ဖတ္ရန္

THE CITY MOUSE AND THE COUNTRY MOUSE

Once there were two mice.They were friends.One mouse lived in the country, the other

mouse lived in the city.After many years the Country mouse saw the City mouse,he said,

"Do come and see me at my house in the country."So the City mouse went.The Country mouse said," This food is not good,and your house is not good.Why do you live in a hole in the field? You should come and live in the city.You would live in a nice house made of stone. You would have nice food to eat.You must come and see me at my house in the city."

The Country mouse went to the house of the City mouse.It was a very good house. Nice food was set ready for them to eat.But just as they began to eat they heard a great noise.The City mouse cried,"Run! Run! The cat is coming!" They ran away

quickly and hid.

After some time they came out.When they came out the Country mouse said,"I do

not like living in the city.I like living in my hole in the field.for it is nicer to be poor and happy, than to be rich and afraid."

ဆတ္ဖတ္ရန္

ဆတ္ဖတ္ရန္